praecipuum
Latin modifier
Étymologie modifier
- Neutre substantivé de praecipuus (« privilégié, spécial »).
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | praecipuum | praecipua |
Vocatif | praecipuum | praecipua |
Accusatif | praecipuum | praecipua |
Génitif | praecipuī | praecipuōrum |
Datif | praecipuō | praecipuīs |
Ablatif | praecipuō | praecipuīs |
praecipuum \Prononciation ?\ neutre
Références modifier
- « praecipuum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage