Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de protero (« écraser »), avec le suffixe -uus[1].

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif protervus protervă protervum protervī protervae protervă
Vocatif proterve protervă protervum protervī protervae protervă
Accusatif protervum protervăm protervum protervōs protervās protervă
Génitif protervī protervae protervī protervōrŭm protervārŭm protervōrŭm
Datif protervō protervae protervō protervīs protervīs protervīs
Ablatif protervō protervā protervō protervīs protervīs protervīs

protervus \Prononciation ?\

  1. Contraire, en parlant du vent.
  2. Effronté, insolent.
    • Satyri, turba proterva — (Ov. H. 5, 136)

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Références modifier

  1. « protervus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage