Anglais modifier

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
protestor
\pɹə.ˈtɛs.tɚ\
ou \pɹə.ˈtɛs.tə\
protestors
\pɹə.ˈtɛs.tɚz\
ou \pɹə.ˈtɛs.təz\

protestor \pɹə.ˈtɛs.tɚ\ (États-Unis), \pɹə.ˈtɛs.tə\ (Royaume-Uni)

  1. Variante orthographique de protester.

Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de testor, avec le préfixe pro-.

Verbe modifier

prōtestor, infinitif : prōtestārī, parfait : prōtestātus sum \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)

  1. Protester, déclarer haut et fort, attester, témoigner devant quelqu’un.
    • praedico, protestor, non ego parricidium faciam. — (Quint. Decl. 4, 21)
    • et nunc ecce alligatus ego Spiritu vado in Hierusalem quae in ea eventura sint mihi ignorans
      nisi quod Spiritus Sanctus per omnes civitates protestatur mihi dicens quoniam vincula et tribulationes me manent.
      — (Vulgate, Actes des apôtres, 20:23)
      Et maintenant voici, lié par l’Esprit, je vais à Jérusalem, ne sachant pas ce qui m’y arrivera ;
      seulement, de ville en ville, l’Esprit-Saint m’avertit que des liens et des tribulations m’attendent.

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Variantes modifier

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier