protestor
Anglais modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
protestor \pɹə.ˈtɛs.tɚ\ ou \pɹə.ˈtɛs.tə\ |
protestors \pɹə.ˈtɛs.tɚz\ ou \pɹə.ˈtɛs.təz\ |
protestor \pɹə.ˈtɛs.tɚ\ (États-Unis), \pɹə.ˈtɛs.tə\ (Royaume-Uni)
- Variante orthographique de protester.
Latin modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
prōtestor, infinitif : prōtestārī, parfait : prōtestātus sum \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)
- Protester, déclarer haut et fort, attester, témoigner devant quelqu’un.
- praedico, protestor, non ego parricidium faciam. — (Quint. Decl. 4, 21)
- et nunc ecce alligatus ego Spiritu vado in Hierusalem quae in ea eventura sint mihi ignorans
nisi quod Spiritus Sanctus per omnes civitates protestatur mihi dicens quoniam vincula et tribulationes me manent. — (Vulgate, Actes des apôtres, 20:23)- Et maintenant voici, lié par l’Esprit, je vais à Jérusalem, ne sachant pas ce qui m’y arrivera ;
seulement, de ville en ville, l’Esprit-Saint m’avertit que des liens et des tribulations m’attendent.
- Et maintenant voici, lié par l’Esprit, je vais à Jérusalem, ne sachant pas ce qui m’y arrivera ;
- praedico, protestor, non ego parricidium faciam. — (Quint. Decl. 4, 21)
Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.
Variantes modifier
Dérivés modifier
- protestatio (« protestation, assurance »)
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Anglais : protest
- Espagnol : protestar
- Français : protester
- Italien : protestare
Références modifier
- « protestor », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « protestor », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage