Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe provocar
Indicatif Présent (yo) provocas
(tú) provocas
(vos) provocas
(él/ella/usted) provocas
(nosotros-as) provocas
(vosotros-as) provocas
(os) provocas
(ellos-as/ustedes) provocas
Imparfait (yo) provocas
(tú) provocas
(vos) provocas
(él/ella/usted) provocas
(nosotros-as) provocas
(vosotros-as) provocas
(os) provocas
(ellos-as/ustedes) provocas
Passé simple (yo) provocas
(tú) provocas
(vos) provocas
(él/ella/usted) provocas
(nosotros-as) provocas
(vosotros-as) provocas
(os) provocas
(ellos-as/ustedes) provocas
Futur simple (yo) provocas
(tú) provocas
(vos) provocas
(él/ella/usted) provocas
(nosotros-as) provocas
(vosotros-as) provocas
(os) provocas
(ellos-as/ustedes) provocas

provocas \pɾoˈβo.kas\

  1. Deuxième personne du singulier () du présent de l’indicatif de provocar.

Prononciation modifier

Portugais modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe provocar
Indicatif Présent
tu provocas
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

provocas \pɾu.ˈvo.kɐʃ\ (Lisbonne) \pɾo.ˈvo.kəs\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de provocar.