purgá
Espagnol modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe purgar | ||
---|---|---|
Impératif | Présent | |
(vos) purgá | ||
purgá \puɾˈɣa\
- Deuxième personne du singulier (vos) de l’impératif de purgar.
Prononciation modifier
- Madrid : \puɾˈɣa\
- Mexico, Bogota : \p(u)ɾˈɣa\
- Santiago du Chili, Caracas : \puɾˈɣa\
Kotava modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de purga (« pot-de-vin »).
Verbe modifier
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | purgá | purgayá | purgatá |
2e du sing. | purgal | purgayal | purgatal |
3e du sing. | purgar | purgayar | purgatar |
1re du plur. | purgat | purgayat | purgatat |
2e du plur. | purgac | purgayac | purgatac |
3e du plur. | purgad | purgayad | purgatad |
4e du plur. | purgav | purgayav | purgatav |
voir Conjugaison en kotava |
purgá \purˈga\ bitransitif
- Verser en pot-de-vin.
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- France : écouter « purgá [purˈga] »
Références modifier
- « purgá », dans Kotapedia