réexhorter
Français modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
réexhorter \ʁe.ɛɡ.zɔʁ.te\ transitif 1er groupe (voir la conjugaison)
- Exhorter à nouveau.
- (...) se décourager, toujours exhorter et réexhorter. — (François Gaquère, Missi-Arras, L'Épopée missionnaire du diocèse d'Arras, 1970)
Traductions modifier
Prononciation modifier
- France (Lyon) : écouter « réexhorter [Prononciation ?] »
- Somain (France) : écouter « réexhorter [Prononciation ?] »