rechouanner
Français modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
rechouanner \ʁə.ʃwa.ne\ intransitif 1er groupe (voir la conjugaison)
- Chouanner à nouveau.
- Et s'il faut rechouanner, nous rechouannerons. — (Jean-Clément Martin, Une guerre interminable, la Vendée deux cents ans après, 1985)
Prononciation modifier
- France (Lyon) : écouter « rechouanner [Prononciation ?] »
- France (Lyon) : écouter « rechouanner [Prononciation ?] »
- Somain (France) : écouter « rechouanner [Prononciation ?] »