Voir la conjugaison du verbe reconciliar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) reconciliáis
|
(tú) reconciliáis
|
(vos) reconciliáis
|
(él/ella/usted) reconciliáis
|
(nosotros-as) reconciliáis
|
(vosotros-as) reconciliáis
|
(os) reconciliáis
|
(ellos-as/ustedes) reconciliáis
|
Imparfait
|
(yo) reconciliáis
|
(tú) reconciliáis
|
(vos) reconciliáis
|
(él/ella/usted) reconciliáis
|
(nosotros-as) reconciliáis
|
(vosotros-as) reconciliáis
|
(os) reconciliáis
|
(ellos-as/ustedes) reconciliáis
|
Passé simple
|
(yo) reconciliáis
|
(tú) reconciliáis
|
(vos) reconciliáis
|
(él/ella/usted) reconciliáis
|
(nosotros-as) reconciliáis
|
(vosotros-as) reconciliáis
|
(os) reconciliáis
|
(ellos-as/ustedes) reconciliáis
|
Futur simple
|
(yo) reconciliáis
|
(tú) reconciliáis
|
(vos) reconciliáis
|
(él/ella/usted) reconciliáis
|
(nosotros-as) reconciliáis
|
(vosotros-as) reconciliáis
|
(os) reconciliáis
|
(ellos-as/ustedes) reconciliáis
|
reconciliáis \re.kon.θiˈljais\
- Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de reconciliar.