reconoistre
Ancien français modifier
Étymologie modifier
- Du latin recognoscere. (Vers 980) reconossent (« reconnaissent »).
Verbe modifier
reconoistre \Prononciation ?\
- Reconnaître (quelqu’un).
- dunc reconnossent lo Sennior, si l’adorent cum redemptor. — (La Passion du Christ, anonyme, vers 980)
- donc ils reconnaissent le Seigneur, puis ils l’adorent comme redempteur
- dunc reconnossent lo Sennior, si l’adorent cum redemptor. — (La Passion du Christ, anonyme, vers 980)
- Reconnaître, accepter (un fait).
- Et je reconois et otroi
Que nus n’i a coupes fors moi — (Chrétien de Troyes, Érec et Énide, vers 1170)- Et je reconnais et accepte
Que personne n’a de culpabilité sauf moi
- Et je reconnais et accepte
- Et je reconois et otroi