ringú
Kotava modifier
Étymologie modifier
- Composé de l’adjectif ringaf (« limpide, clair ») avec le suffixe -ú bien que ce suffixe verbalisant est normalement réservé aux noms. En effet, il s’agit en réalité de la composition du nom ringuca (« limpidité, clarté ») avec le suffixe -ú ; ce qui donnerait le verbe ringucú, mais par soucis de concision, le suffixe -uca est toujours omis en présence du suffixe -ú.
Verbe modifier
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | ringú | ringuyú | ringutú |
2e du sing. | ringul | ringuyul | ringutul |
3e du sing. | ringur | ringuyur | ringutur |
1re du plur. | ringut | ringuyut | ringutut |
2e du plur. | ringuc | ringuyuc | ringutuc |
3e du plur. | ringud | ringuyud | ringutud |
4e du plur. | ringuv | ringuyuv | ringutuv |
voir Conjugaison en kotava |
ringú \rinˈgu\ intransitif
Prononciation modifier
- France : écouter « ringú [rinˈgu] »
Références modifier
- « ringú », dans Kotapedia