Kotava modifier

Étymologie modifier

Composé de l’adjectif rotuvaf (« sophistiqué ») avec le suffixe bien que ce suffixe verbalisant est normalement réservé aux noms. En effet, il s’agit en réalité de la composition du nom rotuvuca (« sophistication ») avec le suffixe  ; ce qui donnerait le verbe rotuvucú, mais par soucis de concision, le suffixe -uca est toujours omis en présence du suffixe .

Verbe modifier

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. rotuvú rotuvuyú rotuvutú
2e du sing. rotuvul rotuvuyul rotuvutul
3e du sing. rotuvur rotuvuyur rotuvutur
1re du plur. rotuvut rotuvuyut rotuvutut
2e du plur. rotuvuc rotuvuyuc rotuvutuc
3e du plur. rotuvud rotuvuyud rotuvutud
4e du plur. rotuvuv rotuvuyuv rotuvutuv
voir Conjugaison en kotava

rotuvú \rɔtuˈvu\ ou \rotuˈvu\ intransitif

  1. Vivre dans la sophistication, compliquer à dessein.

Prononciation modifier

Références modifier