Kotava modifier

Étymologie modifier

Dérivé de siva (« mine, aspect »).

Verbe modifier

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. sivuká sivukayá sivukatá
2e du sing. sivukal sivukayal sivukatal
3e du sing. sivukar sivukayar sivukatar
1re du plur. sivukat sivukayat sivukatat
2e du plur. sivukac sivukayac sivukatac
3e du plur. sivukad sivukayad sivukatad
4e du plur. sivukav sivukayav sivukatav
voir Conjugaison en kotava

sivuká \sivuˈka\ transitif

  1. Faire mine de.

Prononciation modifier

Références modifier