Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin suppletio.

Nom commun modifier

suppletie \Prononciation ?\ féminin

  1. Supplément, appoint.
    • Suppletie van vitamines en mineralen.
      Supplément de vitamines et de minéraux.
    • Een suppletie doen.
      Faire une admission (de vapeur, etc.).
    • Een suppletie aan belasting.
      Un supplément d’imposition.
  2. (Linguistique) Supplétion.

Hyponymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 30,7 % des Flamands,
  • 70,9 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]