Étymologie

modifier
Apparenté à toreuma, toreutice (« ouvrage ciselé, art de la ciselure ») ; du grec ancien τορευτής, toreutês.

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif toreută toreutae
Vocatif toreută toreutae
Accusatif toreutăm toreutās
Génitif toreutae toreutārŭm
Datif toreutae toreutīs
Ablatif toreutā toreutīs

toreuta \Prononciation ?\ masculin

  1. Ciseleur.

Références

modifier