Voir aussi : ultimás, últimas

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe ultimar
Indicatif Présent (yo) ultimas
(tú) ultimas
(vos) ultimas
(él/ella/usted) ultimas
(nosotros-as) ultimas
(vosotros-as) ultimas
(os) ultimas
(ellos-as/ustedes) ultimas
Imparfait (yo) ultimas
(tú) ultimas
(vos) ultimas
(él/ella/usted) ultimas
(nosotros-as) ultimas
(vosotros-as) ultimas
(os) ultimas
(ellos-as/ustedes) ultimas
Passé simple (yo) ultimas
(tú) ultimas
(vos) ultimas
(él/ella/usted) ultimas
(nosotros-as) ultimas
(vosotros-as) ultimas
(os) ultimas
(ellos-as/ustedes) ultimas
Futur simple (yo) ultimas
(tú) ultimas
(vos) ultimas
(él/ella/usted) ultimas
(nosotros-as) ultimas
(vosotros-as) ultimas
(os) ultimas
(ellos-as/ustedes) ultimas

ultimas \ulˈti.mas\

  1. Deuxième personne du singulier () du présent de l’indicatif de ultimar.

Prononciation modifier

Latin modifier

Forme d’adjectif modifier

ultimas \Prononciation ?\

  1. Accusatif féminin pluriel de ultimus.

Portugais modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe ultimar
Indicatif Présent
tu ultimas
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

ultimas \uɫ.ˈti.mɐʃ\ (Lisbonne) \uw.ˈtʃi.məs\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de ultimar.