Néerlandais modifier

 

Étymologie modifier

À rapprocher de l’allemand führen « conduire ».

Verbe modifier

Présent Prétérit
ik voer voerde
jij voert
hij, zij, het voert
wij voeren voerden
jullie voeren
zij voeren
u voert voerde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben voerend gevoerd

voeren \Prononciation ?\ transitif

  1. Nourrir (ceux qui ne peuvent se nourrir eux-mêmes).
    • Een kind voeren.
      Nourrir un enfant.
    • Hij liet zich voeren.
      Il se laissa abecquer.
    • De vogels voeren.
      Donner à manger aux oiseaux.
    • Iemand dronken voeren.
      Soûler, enivrer quelqu’un.
  2. Conduire, mener, guider.
    • Iemand bij de hand voeren.
      Mener quelqu’un par la main.
  3. Porter, transporter.
    • Een titel voeren.
      Porter un titre.
    • Het woord voeren.
      Avoir la parole.
    • Het bevel voeren (over).
      Commander.
    • Oorlog voeren.
      Faire la guerre.
    • (Commerce) Een artikel voeren.
      Suivre, faire un article.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,5 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]