Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du verbe brengen (« porter ») précédé de vol (« plein »).

Verbe modifier

Présent Prétérit
ik volbreng volbracht
jij volbrengt
hij, zij, het volbrengt
wij volbrengen volbrachten
jullie volbrengen
zij volbrengen
u volbrengt volbracht
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben volbrengend volbracht

volbrengen transitif

  1. Accomplir, effectuer.
  2. Exécuter.
    • een opdracht volbrengen : s’acquitter d’une mission, remplir un mandat.
    • missie volbracht : mission accomplie.
    • opdracht volbracht : mission accomplie.


Synonymes modifier

Prononciation modifier