Voir aussi : Wina, wina-, wînâ

Forme d’adjectif

modifier

wina \ˈwina\

  1. Forme du participe passif win vu ») lorsqu’il est soumis à la référence euphonique à un nom se terminant par un a.
    • Va coba jinon wina tuke tralaf gum fu pulví.  (vidéo, Luce Vergneaux, Me Rokenibé, 2020)
      Je vais parler de ce que je vois grâce à la lampe électrique.

Références

modifier

Étymologie

modifier
Du vieux slave вина, vina culpabilité, faute »), apparenté au latin vindex vengeur, sauveur »).

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif wina winy
Vocatif wino winy
Accusatif winę winy
Génitif winy win
Locatif winie winach
Datif winie winom
Instrumental winą winami

wina \vʲi.na\ féminin

  1. Faute, culpabilité.
    • Moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina.
      C’est ma faute, c’est ma faute, c’est ma très grande faute.  (Confiteor)
    • To nie moja wina, ce n'est pas ma faute.

Synonymes

modifier

Dérivés

modifier

Forme de nom commun

modifier

wina \vʲi.na\

  1. Génitif singulier de wino.
  2. Nominatif, accusatif et vocatif pluriel de wino.

Prononciation

modifier

Voir aussi

modifier
  • wina sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références

modifier