μονή
Grec modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
Nominatif | η | μονή | οι | μονές |
Génitif | της | μονής | των | μονών |
Accusatif | τη(ν) | μονή | τις | μονές |
Vocatif | μονή | μονές |
μονή \mɔ.ˈni\ féminin
Synonymes modifier
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ἡ | μονή | αἱ | μοναί | τὼ | μονά |
Vocatif | μονή | μοναί | μονά | |||
Accusatif | τὴν | μονήν | τὰς | μονάς | τὼ | μονά |
Génitif | τῆς | μονῆς | τῶν | μονῶν | τοῖν | μοναῖν |
Datif | τῇ | μονῇ | ταῖς | μοναῖς | τοῖν | μοναῖν |
μονή, monê féminin
- Action de s’arrêter.
- Halte, séjour.
- Retard, lenteur.
- Lieu où l’on réside.
- Auberge, hôtellerie, logement.
- Monastère.
Dérivés modifier
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « μονή », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage