Conjugaison:espagnol/obstinar

Conjugaison en espagnol
obstinar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

obstinar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   obstino [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 obstinas
 obstinás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  obstina [Prononciation ?]
(nosostros-as)   obstinamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  obstináis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  obstinan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he obstinado [e]
(tú/vos  has obstinado [as]
(él/ella/Ud.  ha obstinado [a]
(nosotros-as)   hemos obstinado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os  habéis obstinado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.  han obstinado [an]
Imparfait
(yo)   obstinaba [Prononciation ?]
(tú/vos  obstinabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  obstinaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   obstinábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  obstinabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  obstinaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había obstinado [a.ˈβi.a]
(tú/vos  habías obstinado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.  había obstinado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos obstinado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os  habíais obstinado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habían obstinado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   obstiné [Prononciation ?]
(tú/vos  obstinaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  obstinó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   obstinamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  obstinasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  obstinaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube obstinado [ˈu.βe]
(tú/vos  hubiste obstinado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.  hubo obstinado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos obstinado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os  hubisteis obstinado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.  hubieron obstinado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   obstinaré [Prononciation ?]
(tú/vos  obstinarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  obstinará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   obstinaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  obstinaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  obstinarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré obstinado [a.ˈβɾe]
(tú/vos  habrás obstinado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.  habrá obstinado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos obstinado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os  habréis obstinado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.  habrán obstinado [a.ˈβɾan]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   obstinaría [Prononciation ?]
(tú/vos  obstinarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  obstinaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   obstinaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  obstinaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  obstinarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría obstinado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos  habrías obstinado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.  habría obstinado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos obstinado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os  habríais obstinado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habrían obstinado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   obstine [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 obstines
 obstinés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  obstine [Prononciation ?]
(nosostros-as)   obstinemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  obstinéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  obstinen [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya obstinado [ˈa.ja]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas obstinado
 hayás obstinado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.  haya obstinado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos obstinado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os  hayáis obstinado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.  hayan obstinado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   obstinara [Prononciation ?]
(tú/vos  obstinaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  obstinara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   obstináramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  obstinarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  obstinaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera obstinado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos  hubieras obstinado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.  hubiera obstinado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos obstinado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os  hubierais obstinado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.  hubieran obstinado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   obstinase [Prononciation ?]
(tú/vos  obstinases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  obstinase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   obstinásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  obstinaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  obstinasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese obstinado [u.ˈβje.se]
(tú/vos  hubieses obstinado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.  hubiese obstinado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos obstinado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os  hubieseis obstinado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.  hubiesen obstinado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   obstinare [Prononciation ?]
(tú/vos  obstinares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  obstinare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   obstináremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  obstinareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  obstinaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere obstinado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos  hubieres obstinado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.  hubiere obstinado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos obstinado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os  hubiereis obstinado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.  hubieren obstinado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 obstina
 obstiná
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   obstine [Prononciation ?]
(nosostros-as)   obstinemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   obstinad [Prononciation ?]
(ustedes)   obstinen [Prononciation ?]