Anglais modifier

Étymologie modifier

Dérivé de status, avec le préfixe anti-.

Adjectif modifier

antistatus \Prononciation ?\

  1. Opposé au statut social, à son expression ostentatoire.
    • These people who affect the antistatus symbols, the fetishes of the studied unkempt look and the torn jeans… — (Adolph Baker, Modern physics and antiphysics, 1970)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Latin modifier

Étymologie modifier

Déverbal de antisto (« avoir la prééminence »), dérivé de antistatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif antistatus antistatūs
Vocatif antistatus antistatūs
Accusatif antistatum antistatūs
Génitif antistatūs antistatuum
Datif antistatūi
ou antistatū
antistatibus
Ablatif antistatū antistatibus

antistatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Supériorité hiérarchique, prééminence.
    • continet hic igitur ordo primam professionem pariter et nascentium et nubentium et generatium Aeonum, Sophiae ex desiderio Patris periculosissimum casum. Hori oportunissimum auxilium, Enthymeseos et coniunctae Passionis expiatum, Christi et Spiritu Sancti paedagogatum, Aeonum tutelarem reformatum, Soteris pavoninum ornatum, Angelorum comparaticum antistatum. — (Tertullien, 'Adversus Valentinianos')
      Cette première série contient donc la première émanation des Eons, qui naissent, s'épousent et engendrent également; les périlleuses vicissitudes de Sophia, qui brûle de connaître son père; le secours d'Horus, qui lui vient fort à propos en aide; l'expiation d'Enthymésis et de la Passion, sa compagne; l'enseignement du Christ et de l'Esprit saint ; la réformation tulélaire des Eons ; les ornements de Soter, variés comme la plume du paon, et enfin les anges qui font sentinelle devant lui, quoique ses égaux. — (traduction)

Apparentés étymologiques modifier

Forme de verbe modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif antistatus antistată antistatum antistatī antistatae antistată
Vocatif antistate antistată antistatum antistatī antistatae antistată
Accusatif antistatum antistatăm antistatum antistatōs antistatās antistată
Génitif antistatī antistatae antistatī antistatōrŭm antistatārŭm antistatōrŭm
Datif antistatō antistatae antistatō antistatīs antistatīs antistatīs
Ablatif antistatō antistatā antistatō antistatīs antistatīs antistatīs

antistatus *\Prononciation ?\

  1. Participe passé de antisto.

Références modifier