Ancien occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin exterior.

Adjectif modifier

exterior masculin

  1. Extérieur.

Références modifier

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Anglais modifier

Étymologie modifier

Du latin exterior.

Adjectif modifier

exterior

  1. Extérieur.

Antonymes modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
exterior
\Prononciation ?\
exteriors
\Prononciation ?\

exterior

  1. Extérieur.

Antonymes modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Prononciation modifier

Catalan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin exterior.

Adjectif modifier

Nombre Singulier Pluriel
Masculin exterior
[Prononciation ?]
exteriors
[Prononciation ?]
Féminin exteriora
[Prononciation ?]
exteriores
[Prononciation ?]

exterior [Prononciation ?]

  1. Extérieur.

Dérivés modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Prononciation modifier

Espagnol modifier

Étymologie modifier

Du latin exterior.

Adjectif modifier

Singulier Pluriel
exterior
\eks.te.ˈɾjoɾ\
exteriores
\eks.te.ˈɾjoɾ.es\

exterior \eks.te.ˈɾjoɾ\ masculin et féminin identiques

  1. Extérieur.

Dérivés modifier

Nom commun modifier

exterior \eks.teˈɾjoɾ\ masculin

  1. Extérieur.

Prononciation modifier

Latin modifier

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif exterior exterior exterius exteriōrēs exteriōrēs exteriōra
Vocatif exterior exterior exterius exteriōrēs exteriōrēs exteriōra
Accusatif exteriōrem exteriōrem exterius exteriōrēs exteriōrēs exteriōra
Génitif exteriōris exteriōris exteriōris exteriōrum exteriōrum exteriōrum
Datif exteriōrī exteriōrī exteriōrī exteriōribus exteriōribus exteriōribus
Ablatif exteriōre exteriōre exteriōre exteriōribus exteriōribus exteriōribus

exterior \Prononciation ?\

  1. Comparatif de exterus : plus en dehors, le plus extérieur (de deux).

Occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin exterior.

Adjectif modifier

Nombre Singulier Pluriel
Masculin exterior
[esteˈɾjuɾ]
exteriors
[esteˈɾjuɾs]
Féminin exteriora
[esteˈɾjuɾo̞]
exterioras
[esteˈɾjuɾo̞s]

exterior [esteˈɾjuɾ] (graphie normalisée)

  1. Extérieur.

Dérivés modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Prononciation modifier

Références modifier

Portugais modifier

Étymologie modifier

Du latin exterior.

Adjectif modifier

Singulier Pluriel
exterior exteriores

exterior \ɐjʃ.tɨ.ɾjˈoɾ\ (Lisbonne) \es.te.ɾi.ˈoɾ\ (São Paulo) masculin et féminin identiques

  1. Extérieur, étranger.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
exterior exteriores

exterior \ɐjʃ.tɨ.ɾjˈoɾ\ (Lisbonne) \es.te.ɾi.ˈoɾ\ (São Paulo) masculin

  1. Extérieur, étranger.

Adverbe modifier

exterior \ɐjʃ.tɨ.ɾjˈoɾ\ (Lisbonne) \es.te.ɾi.ˈoɾ\ (São Paulo)

  1. À l’étranger, au dehors.

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Références modifier

Voir aussi modifier

  • exterior sur l’encyclopédie Wikipédia (en portugais)