halsstarrig
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Composé de hals (cou), et star (rigide) avec le suffixe -ig. À rapprocher de son homographe allemand halsstarrig de même sens.
Adjectif modifier
halsstarrig \Prononciation ?\
Adverbe modifier
halsstarrig \Prononciation ?\
- Opiniâtrement, avec entêtement, obstinément, tenacement.
Synonymes modifier
- hardnekkig, eigenzinnig, koppig, onbuigzaam, obstinaat, star, stijfhoofdig, verbeten, verstokt, volhoudend, weerbarstig
Antonymes modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 91,5 % des Flamands,
- 91,7 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
- (Région à préciser) : écouter « halsstarrig [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]