Occitan modifier

Étymologie modifier

Du latin placere. En ancien occitan plazer.

Verbe modifier

plaser \plaˈzeɪ\ (graphie normalisée)

  1. (Limousin) Plaire.

Variantes dialectales modifier

Synonymes modifier

Nom commun modifier

plaser \plaˈzeɪ\ (graphie normalisée)

  1. Plaisir.
    • Una dotzena de minons jogavan flaüta e violon qu’èra plaser de les entendre. — (Andrieu Lagarda, Les Secrèts de las Bèstias, page 69, 2014. ISBN 978-2-916718-53-8.)

Prononciation modifier

Références modifier