Ancien français modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Forme de verbe modifier

quis \Prononciation ?\ masculin

  1. Participe passé de querre.
    • Et quant il l’aront si bien quis
      Qu’il l’aront par armes conquis
      — (L’âtre périlleux, anonyme, manuscrit 1433 français de la BnF. Fol. 35r.)

Forme d’article modifier

quis \Prononciation ?\

  1. Abréviation de qui les.
    • Quis desmele mout buenement — (Partonopeus de Blois, manuscrit 368 français de la BnF.)
      Qui les démêle très bien (en parlant des cheveux de Partonopeus)

Latin modifier

Étymologie modifier

De l’indo-européen commun *kʷis (« qui »).
Il s’oppose à is selon un schéma que l’on retrouve en latin entre :
talis - qualis ;
tantus - quantus ;
is - quis ;
tot - quot.
totiens - quotiens.
tam - quam.
tum - cum.
La même corrélation se retrouve dans toutes les langues de la famille indoeuropéenne.

Pronom interrogatif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif quis quis quid quī quae qua
Vocatif quis quis quid quī quae qua
Accusatif quem quam quid quōs quās qua
Génitif cuius cuius cuius quōrum quārum quōrum
Datif cui cui cui quibus quibus quibus
Ablatif quō quā quō quibus quibus quibus

quis \ˈkʷɪs\

  1. Qui.

Dérivés modifier

Références modifier