Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du moyen néerlandais schône, du vieux néerlandais scōni, du proto-germanique *skauniz.

Adjectif modifier

Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée schoon schoner schoonst
Forme déclinée shone schonere schoonste  
Forme partitive schoons schoners

schoon

  1. Joli, beau.
  2. Propre.

Adverbe modifier

schoon \Prononciation ?\

  1. Joliment.
  2. Proprement.
  3. Bien.
    Hij heeft dat schoon gedaan.
    Il a bien fait ça.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,7 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Tussentaal modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif modifier

schoon \Prononciation ?\

  1. Joli, beau.

Références modifier