łuczywo
Polonais modifier
Étymologie modifier
- Avec le suffixe -iwo, du vieux slave qui donne aussi le tchèque louč (« torche »), le russe луч, luč (« rayon de lumière ») ; apparenté à łuna (« lueur »)[1].
Nom commun modifier
łuczywo \wuˈt͡ʂɨ.vɔ\ neutre
- Torche, flambeau.
- Tak jak przed trzema miesiącami, kobieta siadła znowu na ziemi i skrzynkę otworzyła, a parobczak stojący za nią trzymał w ręku palące się łuczywo. — (Eliza Orzeszkowa, Niziny)
Synonymes modifier
Prononciation modifier
- Będzin (Pologne) : écouter « łuczywo [Prononciation ?] »
Voir aussi modifier
- łuczywo sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)
Références modifier
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : łuczywo. (liste des auteurs et autrices)
- ↑ « łuczywo », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927