Grec modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien προμήθεια, promêtheia.

Nom commun modifier

προμήθεια, promíthia \pɾoˈmi.θi.a\ féminin

  1. Préparatif.
    • Έκανε τις απαραίτητες προμήθειες για το ταξίδι.
      Il fit les préparatifs nécessaires pour le voyage.
  2. Provision.
    • Οι προμήθειές μας άρχισαν να εξαντλούνται.
      Nos provisions ont commencé à s'épuiser.

Apparentés étymologiques modifier

Références modifier

  • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (προμήθεια)

Grec ancien modifier

Étymologie modifier

Mot dérivé de προμηθής, promêthês (« prévoyant, prévenant »), avec le suffixe -ια, -ia.

Nom commun modifier

προμήθεια, promêtheia *\Prononciation ?\ féminin

  1. Prévoyance.

Variantes modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier