προσκλητήριο
Grec modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de προσκαλώ ; voir le grec ancien πρόσκλητος, prosklêtos (« appelé, convoqué »).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | το | προσκλητήριο | τα | προσκλητήρια |
| Génitif | του | προσκλητηρίου | των | προσκλητηρίων |
| Accusatif | το | προσκλητήριο | τα | προσκλητήρια |
| Vocatif | προσκλητήριο | προσκλητήρια | ||
προσκλητήριο (prosklitírio) \pɾɔ.skli.ˈti.ɾi.ɔ\ neutre
- Appel, action d’appeler à haute voix des soldats, afin de s’assurer qu’ils sont présents.
- Action d’inviter à participer à un effort commun.
- Carte d’invitation.
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (προσκλητήριο)