σκλήρωσις

Grec ancien

Étymologie

De σκληρόω (« durcir ») avec le suffixe -σις.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	σκλήρωσις	αἱ	σκληρώσεις	τὼ	σκληρώσει
Vocatif		σκλήρωσι		σκληρώσεις		σκληρώσει
Accusatif	τὴν	σκλήρωσιν	τὰς	σκληρώσεις	τὼ	σκληρώσει
Génitif	τῆς	σκληρώσεως	τῶν	σκληρώσεων	τοῖν	σκληρωσέοιν
Datif	τῇ	σκληρώσει	ταῖς	σκληρώσεσι(ν)	τοῖν	σκληρωσέοιν

σκλήρωσις, sklếrôsis *\ˈsklɛː.rɔː.sis\ féminin

1. Durcissement.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

• σκληρός

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage