στρατιωτικός

Grec modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien στρατιωτικός, stratiôtikós.

Adjectif modifier

στρατιωτικός, stratiotikós \Prononciation ?\

  1. Militaire.

Dérivés modifier

Apparentés étymologiques modifier

Nom commun modifier

στρατιωτικός, stratiotikós \Prononciation ?\ masculin

  1. (Militaire) Militaire.

Références modifier

  • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (στρατιωτικός)

Grec ancien modifier

Étymologie modifier

Mot dérivé de στρατιώτης, stratiótês, avec le suffixe -ικός, -ikós.

Adjectif modifier

στρατιωτικός, stratiôtikós *\Prononciation ?\

  1. Militaire.
    • Ἑρμῆς : μῶν οὖν ὅμοιον καὶ γυλιοῦ στρατιωτικοῦ;
      Τρυγαῖος : ἀπέπτυσ᾽ ἐχθροῦ φωτὸς ἔχθιστον πλέκος.
      τοῦ μὲν γὰρ ὄζει κρομμυοξυρεγμίας,
      ταύτης δ᾽ὀπώρας, ὑποδοχῆς, Διονυσίων,
      αὐλῶν, τραγῳδῶν, Σοφοκλέους μελῶν, κιχλῶν,
      ἐπυλλίων Εὐριπίδου-- — (Aristophane, La Paix)
      HERMÈS : Est-ce donc une odeur comparable à celle du sac militaire ?
      TRYGÆOS : J’ai le cœur sur les lèvres devant l’affreux sac d’osier d’un très affreux ennemi : c’est l’odeur du rot d’un mangeur d’oignon ; mais avec Opôra réceptions, Dionysia, flûtes, tragédies, chants de Sophoklès, grives, petits vers d’Euripidès… — (traduction)

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier