Berenguièr
}
Occitan modifier
Étymologie modifier
- Prénom d’origine germanique provenant de *beraną (« porter »), et *gaizaz (« lance »).
- (c. 1100) Berenger, dans la Chanson de Roland.
Prénom modifier
Berenguièr \be.ɾen.ˈɣje\ masculin (pour une femme, on dit : Berenguièra)
- Bérenger, prénom masculin.
Références modifier
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2