Latin modifier

Étymologie modifier

De clivus (« pente, montée ») avec le suffixe -cola.

Nom commun modifier

Cas Singulier
Nominatif Clivicolă
Vocatif Clivicolă
Accusatif Clivicolăm
Génitif Clivicolae
Datif Clivicolae
Ablatif Clivicolā

Clivicola \Prononciation ?\ féminin

  1. (Religion) Divinité qui présidait, selon Tertullien, aux pentes.
    • Taceo Ascensum ab ascensibus, et Cliuicolam a cliuis; taceo deos Forculum a foribus et Cardeam a cardinibus et liminum Limentinum, siue qui alii inter uicinos apud uos numinum ianitorum adorantur. — (Tertullien, Ad Nationes, II, 15)
      Je ne parle pas d’Ascensus, dieu qui vous aide à monter, ni de Lévicola, qui préside aux pentes, ni de Forculus, sous la protection duquel sont les portes, ni de Cardéa, déesse des gonds, ni de Limentinus, auquel est consacré le seuil, ni enfin de tous ceux qu’adorent les portiers. — (traduction)

Variantes modifier

Références modifier