Clivicola
Latin modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Clivicolă |
Vocatif | Clivicolă |
Accusatif | Clivicolăm |
Génitif | Clivicolae |
Datif | Clivicolae |
Ablatif | Clivicolā |
Clivicola \Prononciation ?\ féminin
- (Religion) Divinité qui présidait, selon Tertullien, aux pentes.
- Taceo Ascensum ab ascensibus, et Cliuicolam a cliuis; taceo deos Forculum a foribus et Cardeam a cardinibus et liminum Limentinum, siue qui alii inter uicinos apud uos numinum ianitorum adorantur. — (Tertullien, Ad Nationes, II, 15)
- Je ne parle pas d’Ascensus, dieu qui vous aide à monter, ni de Lévicola, qui préside aux pentes, ni de Forculus, sous la protection duquel sont les portes, ni de Cardéa, déesse des gonds, ni de Limentinus, auquel est consacré le seuil, ni enfin de tous ceux qu’adorent les portiers. — (traduction)
- Taceo Ascensum ab ascensibus, et Cliuicolam a cliuis; taceo deos Forculum a foribus et Cardeam a cardinibus et liminum Limentinum, siue qui alii inter uicinos apud uos numinum ianitorum adorantur. — (Tertullien, Ad Nationes, II, 15)
Variantes modifier
- cliuicola Le ‹ v ›, absent du latin classique, traduit le ‹ u › latin. Voyez « u en latin ».
Références modifier
- « Clivicola », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage