Conjugaison:azéri/ümidləndirmək

Infinitif

Infinitif
ümidləndirmək

Converbe

Converbe
ümidləndirib

Participes

Participe non passé du sujet[1] Participe passé du sujet [1] Participe du non-sujet[1]
ümidləndirən ümidləndirmiş (mənim)  ümidləndirdiyim
(sənin)  ümidləndirdiyin
(onun)  ümidləndirdiyi
(bizim)  ümidləndirdiyimiz
(sizin)  ümidləndirdiyiniz
(onların)  ümidləndirdiyi ou ümidləndirdikləri

Indicatif

Présent simple Présent parfait
(mən)  ümidləndirirəm (mən)  ümidləndirmişəm
(sən)  ümidləndirirsən (sən)  ümidləndirmişsən
(o)  ümidləndirir (o)  ümidləndirmiş
(biz)  ümidləndiririk (biz)  ümidləndirmişik
(siz)  ümidləndirirsiniz (siz)  ümidləndirmişsiniz
(onlar)  ümidləndirirlər (onlar)  ümidləndirmişlər
Passé simple Passé parfait
(mən)  ümidləndirdim (mən)  ümidləndirmişdim
(sən)  ümidləndirdin (sən)  ümidləndirmişdin
(o)  ümidləndirdi (o)  ümidləndirmişdi
(biz)  ümidləndirdik (biz)  ümidləndirmişdik
(siz)  ümidləndirdiniz (siz)  ümidləndirmişdiniz
(onlar)  ümidləndirdilər (onlar)  ümidləndirmişdilər
Passé imparfait
(mən)  ümidləndirirdim  
(sən)  ümidləndirirdin  
(o)  ümidləndirirdi  
(biz)  ümidləndirirdik  
(siz)  ümidləndirirdiniz  
(onlar)  ümidləndirirdilər  
Futur défini Futur indéfini
(mən)  ümidləndirəcəyəm (mən)  ümidləndirərəm
(sən)  ümidləndirəcəksən (sən)  ümidləndirərsən
(o)  ümidləndirəcək (o)  ümidləndirər
(biz)  ümidləndirəcəyik (biz)  ümidləndirərik
(siz)  ümidləndirəcəksiniz (siz)  ümidləndirərsiniz
(onlar)  ümidləndirəcəklər (onlar)  ümidləndirərlər
Futur du passé défini Futur du passé indéfini
(mən)  ümidləndirəcəkdim (mən)  ümidləndirərdim
(sən)  ümidləndirəcəkdin (sən)  ümidləndirərdin
(o)  ümidləndirəcəkdi (o)  ümidləndirərdi
(biz)  ümidləndirəcəkdik (biz)  ümidləndirərdik
(siz)  ümidləndirəcəkdiniz (siz)  ümidləndirərdiniz
(onlar)  ümidləndirəcəkdilər (onlar)  ümidləndirərdilər

Conditionnel

Présent Passé
(mən)  ümidləndirsəm (mən)  ümidləndirsəydim
(sən)  ümidləndirsən (sən)  ümidləndirsəydin
(o)  ümidləndirsə (o)  ümidləndirsəydi
(biz)  ümidləndirsək (biz)  ümidləndirsəydik
(siz)  ümidləndirsəniz (siz)  ümidləndirsəydiniz
(onlar)  ümidləndirsələr (onlar)  ümidləndirsəydilər

Subjonctif

(mən)  ümidləndirəm  
(sən)  ümidləndirəsən  
(o)  ümidləndirə  
(biz)  ümidləndirək  
(siz)  ümidləndirəsiniz  
(onlar)  ümidləndirələr  

Hortatif

(mən)  ümidləndirəsiyəm  
(sən)  ümidləndirəsisən  
(o)  ümidləndirəsi  
(biz)  ümidləndirəsiyik  
(siz)  ümidləndirəsisiniz  
(onlar)  ümidləndirəsilər  

Obligationnel

Présent Passé
(mən)  ümidləndirməliyəm (mən)  ümidləndirməliydim
(sən)  ümidləndirməlisən (sən)  ümidləndirməliydin
(o)  ümidləndirməli (o)  ümidləndirməliydi
(biz)  ümidləndirməliyik (biz)  ümidləndirməliydik
(siz)  ümidləndirməlisiniz (siz)  ümidləndirməliydiniz
(onlar)  ümidləndirməlilər (onlar)  ümidləndirməliydilər

Impératif

(mən)  ümidləndirim  
(sən)  ümidləndir  
(o)  ümidləndirsin  
(biz)  ümidləndirək  
(siz)  ümidləndirin  
(onlar)  ümidləndirsinlər  

Infinitif

Infinitif
ümidləndirməmək

Converbe

Converbe
ümidləndirməyib

Participes

Participe non passé du sujet[1] Participe passé du sujet[1] Participe du non-sujet[1]
ümidləndirməyən ümidləndirməmiş (mənim)  ümidləndirmədiyim
(sənin)  ümidləndirmədiyin
(onun)  ümidləndirmədiyi
(bizim)  ümidləndirmədiyimiz
(sizin)  ümidləndirmədiyiniz
(onların)  ümidləndirmədiyi ou ümidləndirmədikləri

Indicatif

Présent simple Présent parfait
(mən)  ümidləndirmirəm (mən)  ümidləndirməmişəm
(sən)  ümidləndirmirsən (sən)  ümidləndirməmişsən
(o)  ümidləndirmir (o)  ümidləndirməmiş
(biz)  ümidləndirmirik (biz)  ümidləndirməmişik
(siz)  ümidləndirmirsiniz (siz)  ümidləndirməmişsiniz
(onlar)  ümidləndirmirlər (onlar)  ümidləndirməmişlər
Passé simple Passé parfait
(mən)  ümidləndirmədim (mən)  ümidləndirməmişdim
(sən)  ümidləndirmədin (sən)  ümidləndirməmişdin
(o)  ümidləndirmədi (o)  ümidləndirməmişdi
(biz)  ümidləndirmədik (biz)  ümidləndirməmişdik
(siz)  ümidləndirmədiniz (siz)  ümidləndirməmişdiniz
(onlar)  ümidləndirmədilər (onlar)  ümidləndirməmişdilər
Passé imparfait
(mən)  ümidləndirmirdim  
(sən)  ümidləndirmirdin  
(o)  ümidləndirmirdi  
(biz)  ümidləndirmirdik  
(siz)  ümidləndirmirdiniz  
(onlar)  ümidləndirmirdilər  
Futur défini Futur indéfini
(mən)  ümidləndirməyəcəyəm (mən)  ümidləndirmərəm
(sən)  ümidləndirməyəcəksən (sən)  ümidləndirmərsən
(o)  ümidləndirməyəcək (o)  ümidləndirməz
(biz)  ümidləndirməyəcəyik (biz)  ümidləndirmərik
(siz)  ümidləndirməyəcəksiniz (siz)  ümidləndirmərsiniz
(onlar)  ümidləndirməyəcəklər (onlar)  ümidləndirməzlər
Futur du passé défini Futur du passé indéfini
(mən)  ümidləndirməyəcəkdim (mən)  ümidləndirməzdim
(sən)  ümidləndirməyəcəkdin (sən)  ümidləndirməzdin
(o)  ümidləndirməyəcəkdi (o)  ümidləndirməzdi
(biz)  ümidləndirməyəcəkdik (biz)  ümidləndirməzdik
(siz)  ümidləndirməyəcəkdiniz (siz)  ümidləndirməzdiniz
(onlar)  ümidləndirməyəcəkdilər (onlar)  ümidləndirməzdilər

Conditionnel

Présent Passé
(mən)  ümidləndirməsəm (mən)  ümidləndirməsəydim
(sən)  ümidləndirməsən (sən)  ümidləndirməsəydin
(o)  ümidləndirməsə (o)  ümidləndirməsəydi
(biz)  ümidləndirməsək (biz)  ümidləndirməsəydik
(siz)  ümidləndirməsəniz (siz)  ümidləndirməsəydiniz
(onlar)  ümidləndirməsələr (onlar)  ümidləndirməsəydilər

Subjonctif

(mən)  ümidləndirməyəm  
(sən)  ümidləndirməyəsən  
(o)  ümidləndirməyə  
(biz)  ümidləndirməyək  
(siz)  ümidləndirməyəsiniz  
(onlar)  ümidləndirməyələr  

Hortatif

(mən)  ümidləndirməyəsiyəm  
(sən)  ümidləndirməyəsisən  
(o)  ümidləndirməyəsi  
(biz)  ümidləndirməyəsiyik  
(siz)  ümidləndirməyəsisiniz  
(onlar)  ümidləndirməyəsilər  

Obligationnel

Présent Passé
(mən)  ümidləndirməməliyəm (mən)  ümidləndirməməliydim
(sən)  ümidləndirməməlisən (sən)  ümidləndirməməliydin
(o)  ümidləndirməməli (o)  ümidləndirməməliydi
(biz)  ümidləndirməməliyik (biz)  ümidləndirməməliydik
(siz)  ümidləndirməməlisiniz (siz)  ümidləndirməməliydiniz
(onlar)  ümidləndirməməlilər (onlar)  ümidləndirməməliydilər

Impératif

(mən)  ümidləndirməyim  
(sən)  ümidləndirmə  
(o)  ümidləndirməsin  
(biz)  ümidləndirməyək  
(siz)  ümidləndirməyin  
(onlar)  ümidləndirməsinlər  

Infinitif

Infinitif
ümidləndirilmək

Converbe

Converbe
ümidləndirilib

Participes

Participe non passé du sujet[1] Participe passé du sujet [1] Participe du non-sujet[1]
ümidləndirilən ümidləndirilmiş (mənim)  ümidləndirildiyim
(sənin)  ümidləndirildiyin
(onun)  ümidləndirildiyi
(bizim)  ümidləndirildiyimiz
(sizin)  ümidləndirildiyiniz
(onların)  ümidləndirildiyi ou ümidləndirildikləri

Indicatif

Présent simple Présent parfait
(mən)  ümidləndirilirəm (mən)  ümidləndirilmişəm
(sən)  ümidləndirilirsən (sən)  ümidləndirilmişsən
(o)  ümidləndirilir (o)  ümidləndirilmiş
(biz)  ümidləndirilirik (biz)  ümidləndirilmişik
(siz)  ümidləndirilirsiniz (siz)  ümidləndirilmişsiniz
(onlar)  ümidləndirilirlər (onlar)  ümidləndirilmişlər
Passé simple Passé parfait
(mən)  ümidləndirildim (mən)  ümidləndirilmişdim
(sən)  ümidləndirildin (sən)  ümidləndirilmişdin
(o)  ümidləndirildi (o)  ümidləndirilmişdi
(biz)  ümidləndirildik (biz)  ümidləndirilmişdik
(siz)  ümidləndirildiniz (siz)  ümidləndirilmişdiniz
(onlar)  ümidləndirildilər (onlar)  ümidləndirilmişdilər
Passé imparfait
(mən)  ümidləndirilirdim  
(sən)  ümidləndirilirdin  
(o)  ümidləndirilirdi  
(biz)  ümidləndirilirdik  
(siz)  ümidləndirilirdiniz  
(onlar)  ümidləndirilirdilər  
Futur défini Futur indéfini
(mən)  ümidləndiriləcəyəm (mən)  ümidləndirilərəm
(sən)  ümidləndiriləcəksən (sən)  ümidləndirilərsən
(o)  ümidləndiriləcək (o)  ümidləndirilər
(biz)  ümidləndiriləcəyik (biz)  ümidləndirilərik
(siz)  ümidləndiriləcəksiniz (siz)  ümidləndirilərsiniz
(onlar)  ümidləndiriləcəklər (onlar)  ümidləndirilərlər
Futur du passé défini Futur du passé indéfini
(mən)  ümidləndiriləcəkdim (mən)  ümidləndirilərdim
(sən)  ümidləndiriləcəkdin (sən)  ümidləndirilərdin
(o)  ümidləndiriləcəkdi (o)  ümidləndirilərdi
(biz)  ümidləndiriləcəkdik (biz)  ümidləndirilərdik
(siz)  ümidləndiriləcəkdiniz (siz)  ümidləndirilərdiniz
(onlar)  ümidləndiriləcəkdilər (onlar)  ümidləndirilərdilər

Conditionnel

Présent Passé
(mən)  ümidləndirilsəm (mən)  ümidləndirilsəydim
(sən)  ümidləndirilsən (sən)  ümidləndirilsəydin
(o)  ümidləndirilsə (o)  ümidləndirilsəydi
(biz)  ümidləndirilsək (biz)  ümidləndirilsəydik
(siz)  ümidləndirilsəniz (siz)  ümidləndirilsəydiniz
(onlar)  ümidləndirilsələr (onlar)  ümidləndirilsəydilər

Subjonctif

(mən)  ümidləndiriləm  
(sən)  ümidləndiriləsən  
(o)  ümidləndirilə  
(biz)  ümidləndirilək  
(siz)  ümidləndiriləsiniz  
(onlar)  ümidləndirilələr  

Hortatif

(mən)  ümidləndiriləsiyəm  
(sən)  ümidləndiriləsisən  
(o)  ümidləndiriləsi  
(biz)  ümidləndiriləsiyik  
(siz)  ümidləndiriləsisiniz  
(onlar)  ümidləndiriləsilər  

Obligationnel

Présent Passé
(mən)  ümidləndirilməliyəm (mən)  ümidləndirilməliydim
(sən)  ümidləndirilməlisən (sən)  ümidləndirilməliydin
(o)  ümidləndirilməli (o)  ümidləndirilməliydi
(biz)  ümidləndirilməliyik (biz)  ümidləndirilməliydik
(siz)  ümidləndirilməlisiniz (siz)  ümidləndirilməliydiniz
(onlar)  ümidləndirilməlilər (onlar)  ümidləndirilməliydilər

Impératif

(mən)  ümidləndirilim  
(sən)  ümidləndiril  
(o)  ümidləndirilsin  
(biz)  ümidləndirilək  
(siz)  ümidləndirilin  
(onlar)  ümidləndirilsinlər  

Infinitif

Infinitif
ümidləndirilməmək

Converbe

Converbe
ümidləndirilməyib

Participes

Participe non passé du sujet[1] Participe passé du sujet[1] Participe du non-sujet[1]
ümidləndirilməyən ümidləndirilməmiş (mənim)  ümidləndirilmədiyim
(sənin)  ümidləndirilmədiyin
(onun)  ümidləndirilmədiyi
(bizim)  ümidləndirilmədiyimiz
(sizin)  ümidləndirilmədiyiniz
(onların)  ümidləndirilmədiyi ou ümidləndirilmədikləri

Indicatif

Présent simple Présent parfait
(mən)  ümidləndirilmirəm (mən)  ümidləndirilməmişəm
(sən)  ümidləndirilmirsən (sən)  ümidləndirilməmişsən
(o)  ümidləndirilmir (o)  ümidləndirilməmiş
(biz)  ümidləndirilmirik (biz)  ümidləndirilməmişik
(siz)  ümidləndirilmirsiniz (siz)  ümidləndirilməmişsiniz
(onlar)  ümidləndirilmirlər (onlar)  ümidləndirilməmişlər
Passé simple Passé parfait
(mən)  ümidləndirilmədim (mən)  ümidləndirilməmişdim
(sən)  ümidləndirilmədin (sən)  ümidləndirilməmişdin
(o)  ümidləndirilmədi (o)  ümidləndirilməmişdi
(biz)  ümidləndirilmədik (biz)  ümidləndirilməmişdik
(siz)  ümidləndirilmədiniz (siz)  ümidləndirilməmişdiniz
(onlar)  ümidləndirilmədilər (onlar)  ümidləndirilməmişdilər
Passé imparfait
(mən)  ümidləndirilmirdim  
(sən)  ümidləndirilmirdin  
(o)  ümidləndirilmirdi  
(biz)  ümidləndirilmirdik  
(siz)  ümidləndirilmirdiniz  
(onlar)  ümidləndirilmirdilər  
Futur défini Futur indéfini
(mən)  ümidləndirilməyəcəyəm (mən)  ümidləndirilmərəm
(sən)  ümidləndirilməyəcəksən (sən)  ümidləndirilmərsən
(o)  ümidləndirilməyəcək (o)  ümidləndirilməz
(biz)  ümidləndirilməyəcəyik (biz)  ümidləndirilmərik
(siz)  ümidləndirilməyəcəksiniz (siz)  ümidləndirilmərsiniz
(onlar)  ümidləndirilməyəcəklər (onlar)  ümidləndirilməzlər
Futur du passé défini Futur du passé indéfini
(mən)  ümidləndirilməyəcəkdim (mən)  ümidləndirilməzdim
(sən)  ümidləndirilməyəcəkdin (sən)  ümidləndirilməzdin
(o)  ümidləndirilməyəcəkdi (o)  ümidləndirilməzdi
(biz)  ümidləndirilməyəcəkdik (biz)  ümidləndirilməzdik
(siz)  ümidləndirilməyəcəkdiniz (siz)  ümidləndirilməzdiniz
(onlar)  ümidləndirilməyəcəkdilər (onlar)  ümidləndirilməzdilər

Conditionnel

Présent Passé
(mən)  ümidləndirilməsəm (mən)  ümidləndirilməsəydim
(sən)  ümidləndirilməsən (sən)  ümidləndirilməsəydin
(o)  ümidləndirilməsə (o)  ümidləndirilməsəydi
(biz)  ümidləndirilməsək (biz)  ümidləndirilməsəydik
(siz)  ümidləndirilməsəniz (siz)  ümidləndirilməsəydiniz
(onlar)  ümidləndirilməsələr (onlar)  ümidləndirilməsəydilər

Subjonctif

(mən)  ümidləndirilməyəm  
(sən)  ümidləndirilməyəsən  
(o)  ümidləndirilməyə  
(biz)  ümidləndirilməyək  
(siz)  ümidləndirilməyəsiniz  
(onlar)  ümidləndirilməyələr  

Hortatif

(mən)  ümidləndirilməyəsiyəm  
(sən)  ümidləndirilməyəsisən  
(o)  ümidləndirilməyəsi  
(biz)  ümidləndirilməyəsiyik  
(siz)  ümidləndirilməyəsisiniz  
(onlar)  ümidləndirilməyəsilər  

Obligationnel

Présent Passé
(mən)  ümidləndirilməməliyəm (mən)  ümidləndirilməməliydim
(sən)  ümidləndirilməməlisən (sən)  ümidləndirilməməliydin
(o)  ümidləndirilməməli (o)  ümidləndirilməməliydi
(biz)  ümidləndirilməməliyik (biz)  ümidləndirilməməliydik
(siz)  ümidləndirilməməlisiniz (siz)  ümidləndirilməməliydiniz
(onlar)  ümidləndirilməməlilər (onlar)  ümidləndirilməməliydilər

Impératif

(mən)  ümidləndirilməyim  
(sən)  ümidləndirilmə  
(o)  ümidləndirilməsin  
(biz)  ümidləndirilməyək  
(siz)  ümidləndirilməyin  
(onlar)  ümidləndirilməsinlər  

Références modifier

  1. a b c d e f g h i j k et l Gilles Authier (2012), « New strategies for relative clauses in Azeri and Apsheron Tat », in Gast, Volker, dir., Clause Linkage in Cross-Linguistic Perspective, Berlin: De Gruyter Mouton