Conjugaison:azéri/ümidlənmək

 Formes positives

 Formes négatives

Infinitif

Infinitif
ümidlənmək

Converbe

Converbe
ümidlənib

Participes

Participe non passé du sujet	Participe passé du sujet	Participe du non-sujet
ümidlənən	ümidlənmiş	(mənim)	ümidləndiyim
		(sənin)	ümidləndiyin
		(onun)	ümidləndiyi
		(bizim)	ümidləndiyimiz
		(sizin)	ümidləndiyiniz
		(onların)	ümidləndiyi ou ümidləndikləri

Indicatif

Présent simple		Présent parfait
(mən)	ümidlənirəm	(mən)	ümidlənmişəm
(sən)	ümidlənirsən	(sən)	ümidlənmişsən
(o)	ümidlənir	(o)	ümidlənmiş
(biz)	ümidlənirik	(biz)	ümidlənmişik
(siz)	ümidlənirsiniz	(siz)	ümidlənmişsiniz
(onlar)	ümidlənirlər	(onlar)	ümidlənmişlər
Passé simple		Passé parfait
(mən)	ümidləndim	(mən)	ümidlənmişdim
(sən)	ümidləndin	(sən)	ümidlənmişdin
(o)	ümidləndi	(o)	ümidlənmişdi
(biz)	ümidləndik	(biz)	ümidlənmişdik
(siz)	ümidləndiniz	(siz)	ümidlənmişdiniz
(onlar)	ümidləndilər	(onlar)	ümidlənmişdilər
Passé imparfait
(mən)	ümidlənirdim
(sən)	ümidlənirdin
(o)	ümidlənirdi
(biz)	ümidlənirdik
(siz)	ümidlənirdiniz
(onlar)	ümidlənirdilər
Futur défini		Futur indéfini
(mən)	ümidlənəcəyəm	(mən)	ümidlənərəm
(sən)	ümidlənəcəksən	(sən)	ümidlənərsən
(o)	ümidlənəcək	(o)	ümidlənər
(biz)	ümidlənəcəyik	(biz)	ümidlənərik
(siz)	ümidlənəcəksiniz	(siz)	ümidlənərsiniz
(onlar)	ümidlənəcəklər	(onlar)	ümidlənərlər
Futur du passé défini		Futur du passé indéfini
(mən)	ümidlənəcəkdim	(mən)	ümidlənərdim
(sən)	ümidlənəcəkdin	(sən)	ümidlənərdin
(o)	ümidlənəcəkdi	(o)	ümidlənərdi
(biz)	ümidlənəcəkdik	(biz)	ümidlənərdik
(siz)	ümidlənəcəkdiniz	(siz)	ümidlənərdiniz
(onlar)	ümidlənəcəkdilər	(onlar)	ümidlənərdilər

Conditionnel

Présent		Passé
(mən)	ümidlənsəm	(mən)	ümidlənsəydim
(sən)	ümidlənsən	(sən)	ümidlənsəydin
(o)	ümidlənsə	(o)	ümidlənsəydi
(biz)	ümidlənsək	(biz)	ümidlənsəydik
(siz)	ümidlənsəniz	(siz)	ümidlənsəydiniz
(onlar)	ümidlənsələr	(onlar)	ümidlənsəydilər

Subjonctif

(mən)	ümidlənəm
(sən)	ümidlənəsən
(o)	ümidlənə
(biz)	ümidlənək
(siz)	ümidlənəsiniz
(onlar)	ümidlənələr

Hortatif

(mən)	ümidlənəsiyəm
(sən)	ümidlənəsisən
(o)	ümidlənəsi
(biz)	ümidlənəsiyik
(siz)	ümidlənəsisiniz
(onlar)	ümidlənəsilər

Obligationnel

Présent		Passé
(mən)	ümidlənməliyəm	(mən)	ümidlənməliydim
(sən)	ümidlənməlisən	(sən)	ümidlənməliydin
(o)	ümidlənməli	(o)	ümidlənməliydi
(biz)	ümidlənməliyik	(biz)	ümidlənməliydik
(siz)	ümidlənməlisiniz	(siz)	ümidlənməliydiniz
(onlar)	ümidlənməlilər	(onlar)	ümidlənməliydilər

Impératif

(mən)	ümidlənim
(sən)	ümidlən
(o)	ümidlənsin
(biz)	ümidlənək
(siz)	ümidlənin
(onlar)	ümidlənsinlər

Infinitif

Infinitif
ümidlənməmək

Converbe

Converbe
ümidlənməyib

Participes

Participe non passé du sujet	Participe passé du sujet	Participe du non-sujet
ümidlənməyən	ümidlənməmiş	(mənim)	ümidlənmədiyim
		(sənin)	ümidlənmədiyin
		(onun)	ümidlənmədiyi
		(bizim)	ümidlənmədiyimiz
		(sizin)	ümidlənmədiyiniz
		(onların)	ümidlənmədiyi ou ümidlənmədikləri

Indicatif

Présent simple		Présent parfait
(mən)	ümidlənmirəm	(mən)	ümidlənməmişəm
(sən)	ümidlənmirsən	(sən)	ümidlənməmişsən
(o)	ümidlənmir	(o)	ümidlənməmiş
(biz)	ümidlənmirik	(biz)	ümidlənməmişik
(siz)	ümidlənmirsiniz	(siz)	ümidlənməmişsiniz
(onlar)	ümidlənmirlər	(onlar)	ümidlənməmişlər
Passé simple		Passé parfait
(mən)	ümidlənmədim	(mən)	ümidlənməmişdim
(sən)	ümidlənmədin	(sən)	ümidlənməmişdin
(o)	ümidlənmədi	(o)	ümidlənməmişdi
(biz)	ümidlənmədik	(biz)	ümidlənməmişdik
(siz)	ümidlənmədiniz	(siz)	ümidlənməmişdiniz
(onlar)	ümidlənmədilər	(onlar)	ümidlənməmişdilər
Passé imparfait
(mən)	ümidlənmirdim
(sən)	ümidlənmirdin
(o)	ümidlənmirdi
(biz)	ümidlənmirdik
(siz)	ümidlənmirdiniz
(onlar)	ümidlənmirdilər
Futur défini		Futur indéfini
(mən)	ümidlənməyəcəyəm	(mən)	ümidlənmərəm
(sən)	ümidlənməyəcəksən	(sən)	ümidlənmərsən
(o)	ümidlənməyəcək	(o)	ümidlənməz
(biz)	ümidlənməyəcəyik	(biz)	ümidlənmərik
(siz)	ümidlənməyəcəksiniz	(siz)	ümidlənmərsiniz
(onlar)	ümidlənməyəcəklər	(onlar)	ümidlənməzlər
Futur du passé défini		Futur du passé indéfini
(mən)	ümidlənməyəcəkdim	(mən)	ümidlənməzdim
(sən)	ümidlənməyəcəkdin	(sən)	ümidlənməzdin
(o)	ümidlənməyəcəkdi	(o)	ümidlənməzdi
(biz)	ümidlənməyəcəkdik	(biz)	ümidlənməzdik
(siz)	ümidlənməyəcəkdiniz	(siz)	ümidlənməzdiniz
(onlar)	ümidlənməyəcəkdilər	(onlar)	ümidlənməzdilər

Conditionnel

Présent		Passé
(mən)	ümidlənməsəm	(mən)	ümidlənməsəydim
(sən)	ümidlənməsən	(sən)	ümidlənməsəydin
(o)	ümidlənməsə	(o)	ümidlənməsəydi
(biz)	ümidlənməsək	(biz)	ümidlənməsəydik
(siz)	ümidlənməsəniz	(siz)	ümidlənməsəydiniz
(onlar)	ümidlənməsələr	(onlar)	ümidlənməsəydilər

Subjonctif

(mən)	ümidlənməyəm
(sən)	ümidlənməyəsən
(o)	ümidlənməyə
(biz)	ümidlənməyək
(siz)	ümidlənməyəsiniz
(onlar)	ümidlənməyələr

Hortatif

(mən)	ümidlənməyəsiyəm
(sən)	ümidlənməyəsisən
(o)	ümidlənməyəsi
(biz)	ümidlənməyəsiyik
(siz)	ümidlənməyəsisiniz
(onlar)	ümidlənməyəsilər

Obligationnel

Présent		Passé
(mən)	ümidlənməməliyəm	(mən)	ümidlənməməliydim
(sən)	ümidlənməməlisən	(sən)	ümidlənməməliydin
(o)	ümidlənməməli	(o)	ümidlənməməliydi
(biz)	ümidlənməməliyik	(biz)	ümidlənməməliydik
(siz)	ümidlənməməlisiniz	(siz)	ümidlənməməliydiniz
(onlar)	ümidlənməməlilər	(onlar)	ümidlənməməliydilər

Impératif

(mən)	ümidlənməyim
(sən)	ümidlənmə
(o)	ümidlənməsin
(biz)	ümidlənməyək
(siz)	ümidlənməyin
(onlar)	ümidlənməsinlər