Conjugaison:azéri/ayırmaq

Infinitif

Infinitif
ayırmaq

Converbe

Converbe
ayırıb

Participes

Participe non passé du sujet[1] Participe passé du sujet [1] Participe du non-sujet[1]
ayıran ayırmış (mənim)  ayırdığım
(sənin)  ayırdığın
(onun)  ayırdığı
(bizim)  ayırdığımız
(sizin)  ayırdığınız
(onların)  ayırdığı ou ayırdıqları

Indicatif

Présent simple Présent parfait
(mən)  ayırıram (mən)  ayırmışam
(sən)  ayırırsan (sən)  ayırmışsan
(o)  ayırır (o)  ayırmış
(biz)  ayırırıq (biz)  ayırmışıq
(siz)  ayırırsınız (siz)  ayırmışsınız
(onlar)  ayırırlar (onlar)  ayırmışlar
Passé simple Passé parfait
(mən)  ayırdım (mən)  ayırmışdım
(sən)  ayırdın (sən)  ayırmışdın
(o)  ayırdı (o)  ayırmışdı
(biz)  ayırdıq (biz)  ayırmışdıq
(siz)  ayırdınız (siz)  ayırmışdınız
(onlar)  ayırdılar (onlar)  ayırmışdılar
Passé imparfait
(mən)  ayırırdım  
(sən)  ayırırdın  
(o)  ayırırdı  
(biz)  ayırırdıq  
(siz)  ayırırdınız  
(onlar)  ayırırdılar  
Futur défini Futur indéfini
(mən)  ayıracağam (mən)  ayıraram
(sən)  ayıracaqsan (sən)  ayırarsan
(o)  ayıracaq (o)  ayırar
(biz)  ayıracağıq (biz)  ayırarıq
(siz)  ayıracaqsınız (siz)  ayırarsınız
(onlar)  ayıracaqlar (onlar)  ayırarlar
Futur du passé défini Futur du passé indéfini
(mən)  ayıracaqdım (mən)  ayırardım
(sən)  ayıracaqdın (sən)  ayırardın
(o)  ayıracaqdı (o)  ayırardı
(biz)  ayıracaqdıq (biz)  ayırardıq
(siz)  ayıracaqdınız (siz)  ayırardınız
(onlar)  ayıracaqdılar (onlar)  ayırardılar

Conditionnel

Présent Passé
(mən)  ayırsam (mən)  ayırsaydım
(sən)  ayırsan (sən)  ayırsaydın
(o)  ayırsa (o)  ayırsaydı
(biz)  ayırsaq (biz)  ayırsaydıq
(siz)  ayırsanız (siz)  ayırsaydınız
(onlar)  ayırsalar (onlar)  ayırsaydılar

Subjonctif

(mən)  ayıram  
(sən)  ayırasan  
(o)  ayıra  
(biz)  ayıraq  
(siz)  ayırasınız  
(onlar)  ayıralar  

Hortatif

(mən)  ayırasıyam  
(sən)  ayırasısan  
(o)  ayırası  
(biz)  ayırasıyıq  
(siz)  ayırasısınız  
(onlar)  ayırasılar  

Obligationnel

Présent Passé
(mən)  ayırmalıyam (mən)  ayırmalıydım
(sən)  ayırmalısan (sən)  ayırmalıydın
(o)  ayırmalı (o)  ayırmalıydı
(biz)  ayırmalıyıq (biz)  ayırmalıydıq
(siz)  ayırmalısınız (siz)  ayırmalıydınız
(onlar)  ayırmalılar (onlar)  ayırmalıydılar

Impératif

(mən)  ayırım  
(sən)  ayır  
(o)  ayırsın  
(biz)  ayıraq  
(siz)  ayırın  
(onlar)  ayırsınlar  

Infinitif

Infinitif
ayırmamaq

Converbe

Converbe
ayırmayıb

Participes

Participe non passé du sujet[1] Participe passé du sujet[1] Participe du non-sujet[1]
ayırmayan ayırmamış (mənim)  ayırmadığım
(sənin)  ayırmadığın
(onun)  ayırmadığı
(bizim)  ayırmadığımız
(sizin)  ayırmadığınız
(onların)  ayırmadığı ou ayırmadıqları

Indicatif

Présent simple Présent parfait
(mən)  ayırmıram (mən)  ayırmamışam
(sən)  ayırmırsan (sən)  ayırmamışsan
(o)  ayırmır (o)  ayırmamış
(biz)  ayırmırıq (biz)  ayırmamışıq
(siz)  ayırmırsınız (siz)  ayırmamışsınız
(onlar)  ayırmırlar (onlar)  ayırmamışlar
Passé simple Passé parfait
(mən)  ayırmadım (mən)  ayırmamışdım
(sən)  ayırmadın (sən)  ayırmamışdın
(o)  ayırmadı (o)  ayırmamışdı
(biz)  ayırmadıq (biz)  ayırmamışdıq
(siz)  ayırmadınız (siz)  ayırmamışdınız
(onlar)  ayırmadılar (onlar)  ayırmamışdılar
Passé imparfait
(mən)  ayırmırdım  
(sən)  ayırmırdın  
(o)  ayırmırdı  
(biz)  ayırmırdıq  
(siz)  ayırmırdınız  
(onlar)  ayırmırdılar  
Futur défini Futur indéfini
(mən)  ayırmayacağam (mən)  ayırmaram
(sən)  ayırmayacaqsan (sən)  ayırmarsan
(o)  ayırmayacaq (o)  ayırmaz
(biz)  ayırmayacağıq (biz)  ayırmarıq
(siz)  ayırmayacaqsınız (siz)  ayırmarsınız
(onlar)  ayırmayacaqlar (onlar)  ayırmazlar
Futur du passé défini Futur du passé indéfini
(mən)  ayırmayacaqdım (mən)  ayırmazdım
(sən)  ayırmayacaqdın (sən)  ayırmazdın
(o)  ayırmayacaqdı (o)  ayırmazdı
(biz)  ayırmayacaqdıq (biz)  ayırmazdıq
(siz)  ayırmayacaqdınız (siz)  ayırmazdınız
(onlar)  ayırmayacaqdılar (onlar)  ayırmazdılar

Conditionnel

Présent Passé
(mən)  ayırmasam (mən)  ayırmasaydım
(sən)  ayırmasan (sən)  ayırmasaydın
(o)  ayırmasa (o)  ayırmasaydı
(biz)  ayırmasaq (biz)  ayırmasaydıq
(siz)  ayırmasanız (siz)  ayırmasaydınız
(onlar)  ayırmasalar (onlar)  ayırmasaydılar

Subjonctif

(mən)  ayırmayam  
(sən)  ayırmayasan  
(o)  ayırmaya  
(biz)  ayırmayaq  
(siz)  ayırmayasınız  
(onlar)  ayırmayalar  

Hortatif

(mən)  ayırmayasıyam  
(sən)  ayırmayasısan  
(o)  ayırmayası  
(biz)  ayırmayasıyıq  
(siz)  ayırmayasısınız  
(onlar)  ayırmayasılar  

Obligationnel

Présent Passé
(mən)  ayırmamalıyam (mən)  ayırmamalıydım
(sən)  ayırmamalısan (sən)  ayırmamalıydın
(o)  ayırmamalı (o)  ayırmamalıydı
(biz)  ayırmamalıyıq (biz)  ayırmamalıydıq
(siz)  ayırmamalısınız (siz)  ayırmamalıydınız
(onlar)  ayırmamalılar (onlar)  ayırmamalıydılar

Impératif

(mən)  ayırmayım  
(sən)  ayırma  
(o)  ayırmasın  
(biz)  ayırmayaq  
(siz)  ayırmayın  
(onlar)  ayırmasınlar  

Infinitif

Infinitif
ayrılmaq

Converbe

Converbe
ayrılıb

Participes

Participe non passé du sujet[1] Participe passé du sujet [1] Participe du non-sujet[1]
ayrılan ayrılmış (mənim)  ayrıldığım
(sənin)  ayrıldığın
(onun)  ayrıldığı
(bizim)  ayrıldığımız
(sizin)  ayrıldığınız
(onların)  ayrıldığı ou ayrıldıqları

Indicatif

Présent simple Présent parfait
(mən)  ayrılıram (mən)  ayrılmışam
(sən)  ayrılırsan (sən)  ayrılmışsan
(o)  ayrılır (o)  ayrılmış
(biz)  ayrılırıq (biz)  ayrılmışıq
(siz)  ayrılırsınız (siz)  ayrılmışsınız
(onlar)  ayrılırlar (onlar)  ayrılmışlar
Passé simple Passé parfait
(mən)  ayrıldım (mən)  ayrılmışdım
(sən)  ayrıldın (sən)  ayrılmışdın
(o)  ayrıldı (o)  ayrılmışdı
(biz)  ayrıldıq (biz)  ayrılmışdıq
(siz)  ayrıldınız (siz)  ayrılmışdınız
(onlar)  ayrıldılar (onlar)  ayrılmışdılar
Passé imparfait
(mən)  ayrılırdım  
(sən)  ayrılırdın  
(o)  ayrılırdı  
(biz)  ayrılırdıq  
(siz)  ayrılırdınız  
(onlar)  ayrılırdılar  
Futur défini Futur indéfini
(mən)  ayrılacağam (mən)  ayrılaram
(sən)  ayrılacaqsan (sən)  ayrılarsan
(o)  ayrılacaq (o)  ayrılar
(biz)  ayrılacağıq (biz)  ayrılarıq
(siz)  ayrılacaqsınız (siz)  ayrılarsınız
(onlar)  ayrılacaqlar (onlar)  ayrılarlar
Futur du passé défini Futur du passé indéfini
(mən)  ayrılacaqdım (mən)  ayrılardım
(sən)  ayrılacaqdın (sən)  ayrılardın
(o)  ayrılacaqdı (o)  ayrılardı
(biz)  ayrılacaqdıq (biz)  ayrılardıq
(siz)  ayrılacaqdınız (siz)  ayrılardınız
(onlar)  ayrılacaqdılar (onlar)  ayrılardılar

Conditionnel

Présent Passé
(mən)  ayrılsam (mən)  ayrılsaydım
(sən)  ayrılsan (sən)  ayrılsaydın
(o)  ayrılsa (o)  ayrılsaydı
(biz)  ayrılsaq (biz)  ayrılsaydıq
(siz)  ayrılsanız (siz)  ayrılsaydınız
(onlar)  ayrılsalar (onlar)  ayrılsaydılar

Subjonctif

(mən)  ayrılam  
(sən)  ayrılasan  
(o)  ayrıla  
(biz)  ayrılaq  
(siz)  ayrılasınız  
(onlar)  ayrılalar  

Hortatif

(mən)  ayrılasıyam  
(sən)  ayrılasısan  
(o)  ayrılası  
(biz)  ayrılasıyıq  
(siz)  ayrılasısınız  
(onlar)  ayrılasılar  

Obligationnel

Présent Passé
(mən)  ayrılmalıyam (mən)  ayrılmalıydım
(sən)  ayrılmalısan (sən)  ayrılmalıydın
(o)  ayrılmalı (o)  ayrılmalıydı
(biz)  ayrılmalıyıq (biz)  ayrılmalıydıq
(siz)  ayrılmalısınız (siz)  ayrılmalıydınız
(onlar)  ayrılmalılar (onlar)  ayrılmalıydılar

Impératif

(mən)  ayrılım  
(sən)  ayrıl  
(o)  ayrılsın  
(biz)  ayrılaq  
(siz)  ayrılın  
(onlar)  ayrılsınlar  

Infinitif

Infinitif
ayrılmamaq

Converbe

Converbe
ayrılmayıb

Participes

Participe non passé du sujet[1] Participe passé du sujet[1] Participe du non-sujet[1]
ayrılmayan ayrılmamış (mənim)  ayrılmadığım
(sənin)  ayrılmadığın
(onun)  ayrılmadığı
(bizim)  ayrılmadığımız
(sizin)  ayrılmadığınız
(onların)  ayrılmadığı ou ayrılmadıqları

Indicatif

Présent simple Présent parfait
(mən)  ayrılmıram (mən)  ayrılmamışam
(sən)  ayrılmırsan (sən)  ayrılmamışsan
(o)  ayrılmır (o)  ayrılmamış
(biz)  ayrılmırıq (biz)  ayrılmamışıq
(siz)  ayrılmırsınız (siz)  ayrılmamışsınız
(onlar)  ayrılmırlar (onlar)  ayrılmamışlar
Passé simple Passé parfait
(mən)  ayrılmadım (mən)  ayrılmamışdım
(sən)  ayrılmadın (sən)  ayrılmamışdın
(o)  ayrılmadı (o)  ayrılmamışdı
(biz)  ayrılmadıq (biz)  ayrılmamışdıq
(siz)  ayrılmadınız (siz)  ayrılmamışdınız
(onlar)  ayrılmadılar (onlar)  ayrılmamışdılar
Passé imparfait
(mən)  ayrılmırdım  
(sən)  ayrılmırdın  
(o)  ayrılmırdı  
(biz)  ayrılmırdıq  
(siz)  ayrılmırdınız  
(onlar)  ayrılmırdılar  
Futur défini Futur indéfini
(mən)  ayrılmayacağam (mən)  ayrılmaram
(sən)  ayrılmayacaqsan (sən)  ayrılmarsan
(o)  ayrılmayacaq (o)  ayrılmaz
(biz)  ayrılmayacağıq (biz)  ayrılmarıq
(siz)  ayrılmayacaqsınız (siz)  ayrılmarsınız
(onlar)  ayrılmayacaqlar (onlar)  ayrılmazlar
Futur du passé défini Futur du passé indéfini
(mən)  ayrılmayacaqdım (mən)  ayrılmazdım
(sən)  ayrılmayacaqdın (sən)  ayrılmazdın
(o)  ayrılmayacaqdı (o)  ayrılmazdı
(biz)  ayrılmayacaqdıq (biz)  ayrılmazdıq
(siz)  ayrılmayacaqdınız (siz)  ayrılmazdınız
(onlar)  ayrılmayacaqdılar (onlar)  ayrılmazdılar

Conditionnel

Présent Passé
(mən)  ayrılmasam (mən)  ayrılmasaydım
(sən)  ayrılmasan (sən)  ayrılmasaydın
(o)  ayrılmasa (o)  ayrılmasaydı
(biz)  ayrılmasaq (biz)  ayrılmasaydıq
(siz)  ayrılmasanız (siz)  ayrılmasaydınız
(onlar)  ayrılmasalar (onlar)  ayrılmasaydılar

Subjonctif

(mən)  ayrılmayam  
(sən)  ayrılmayasan  
(o)  ayrılmaya  
(biz)  ayrılmayaq  
(siz)  ayrılmayasınız  
(onlar)  ayrılmayalar  

Hortatif

(mən)  ayrılmayasıyam  
(sən)  ayrılmayasısan  
(o)  ayrılmayası  
(biz)  ayrılmayasıyıq  
(siz)  ayrılmayasısınız  
(onlar)  ayrılmayasılar  

Obligationnel

Présent Passé
(mən)  ayrılmamalıyam (mən)  ayrılmamalıydım
(sən)  ayrılmamalısan (sən)  ayrılmamalıydın
(o)  ayrılmamalı (o)  ayrılmamalıydı
(biz)  ayrılmamalıyıq (biz)  ayrılmamalıydıq
(siz)  ayrılmamalısınız (siz)  ayrılmamalıydınız
(onlar)  ayrılmamalılar (onlar)  ayrılmamalıydılar

Impératif

(mən)  ayrılmayım  
(sən)  ayrılma  
(o)  ayrılmasın  
(biz)  ayrılmayaq  
(siz)  ayrılmayın  
(onlar)  ayrılmasınlar  

Références modifier

  1. a b c d e f g h i j k et l Gilles Authier (2012), « New strategies for relative clauses in Azeri and Apsheron Tat », in Gast, Volker, dir., Clause Linkage in Cross-Linguistic Perspective, Berlin: De Gruyter Mouton