Latin modifier

Étymologie modifier

De libitus (« plaisir ») avec le suffixe -inus, -ina ; voir libet (« plaire »). Voir Libentina. On souhaitait aux défunts un repos éternel, une félicité paradisiaque.

Nom propre modifier

Cas Singulier
Nominatif Libitină
Vocatif Libitină
Accusatif Libitinăm
Génitif Libitinae
Datif Libitinae
Ablatif Libitinā

Libitina \Prononciation ?\ féminin

  1. (Religion) Libitine.
    • triginta funerum milia in rationem Libitinae venerunt — (Suétone, Ner. 39)
  2. (Sens figuré) Funérailles, pompes funèbres.
    • pestilentia tanta erat ut Libitina vix sufficeret — (Tite-Live, 40, 19, 3)
  3. (Sens figuré) Mort.
    • Libitinam evadere, échapper à la mort.

Dérivés modifier

Voir aussi modifier

  • Libitina sur l’encyclopédie Wikipédia  

Références modifier

  • « Libitina », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage