Tableaux de conjugaison
modifier
|
|
Singulier
|
Pluriel
|
Relative
|
Autonome
|
| Première personne
|
Deuxième personne
|
Troisième personne
|
Première personne
|
Deuxième personne
|
Troisième personne
|
| Indicatif
|
Présent
|
deirim
|
deir tú;
deireann tú;
deirir†
|
deir sé, sí;
deireann sé, sí
|
deirimid;
deir muid;
deireann muid
|
deir sibh;
deireann sibh
|
deir siad;
deireann siad;
deirid†
|
a deir; a deireas; a deireann /
a ndeir*; a ndeireas*; a ndeireann*
|
deirtear
|
| Passé
|
dúirt mé;
dúras;
dúrt
|
dúirt tú;
dúrais
|
dúirt sé, sí
|
dúramar;
dúirt muid
|
dúirt sibh;
dúrabhair
|
dúirt siad;
dúradar
|
a dúirt /
a ndúirt*
|
dúradh
|
| Imparfait
|
deirinn
|
deirteá
|
deireadh sé, sí
|
deirimis;
deireadh muid
|
deireadh sibh
|
deiridís;
deireadh siad
|
a deireadh /
a ndeireadh*
|
deirtí
|
| Futur
|
déarfaidh mé;
déarfad
|
déarfaidh tú;
déarfair†
|
déarfaidh sé, sí
|
déarfaimid;
déarfaidh muid
|
déarfaidh sibh
|
déarfaidh siad;
déarfaid†
|
a déarfaidh; a déarfas /
a ndéarfaidh*; a ndéarfas*
|
déarfar
|
| Conditionnel
|
déarfainn / ndéarfainn‡‡
|
déarfá / ndéarfᇇ
|
déarfadh sé, sí / ndéarfadh sé, s퇇
|
déarfaimis;
déarfadh muid / ndéarfaimis‡‡; ndéarfadh muid‡‡
|
déarfadh sibh / ndéarfadh sibh‡‡
|
déarfaidís;
déarfadh siad / ndéarfaidís‡‡; ndéarfadh siad‡‡
|
a déarfadh /
a ndéarfadh*
|
déarfaí / ndéarfa퇇
|
| Subjonctif
|
Présent
|
go ndeire mé;
go ndeiread†
|
go ndeire tú;
go ndeirir†
|
go ndeire sé, sí
|
go ndeirimid;
go ndeire muid
|
go ndeire sibh
|
go ndeire siad;
go ndeirid†
|
—
|
go ndeirtear
|
| Passé
|
dá ndeirinn
|
dá ndeirteá
|
dá ndeireadh sé, sí
|
dá ndeirimis;
dá ndeireadh muid
|
dá ndeireadh sibh
|
dá ndeiridís;
dá ndeireadh siad
|
—
|
dá ndeirtí
|
| Impératif
|
abraim
|
abair
|
abradh sé, sí
|
abraimis
|
abraigí;
abraidh†
|
abraidís
|
—
|
abairtear
|
| Nom verbal
|
rá
|
| Participe passé
|
ráite
|
Forme littéraire ou parlée
modifier
Dans la langue littéraire et parfois dans la langue parlée, des formes additionnelles construites autour de la racine abr- existent :
|
|
Singulier
|
Pluriel
|
Relative
|
Autonome
|
| Première personne
|
Deuxième personne
|
Troisième personne
|
Première personne
|
Deuxième personne
|
Troisième personne
|
| Indicatif
|
Présent dépendant
|
abraim
|
abrann tú;
abrair
|
abrann sé, sí
|
abraimid;
abrann muid
|
abrann sibh
|
abrann siad;
abraid
|
a n-abrann*;
a n-abras*
|
abarthar
|
| Imparfait dépendant
|
abrainn
|
abartá
|
abradh sé, sí
|
abraimis;
abradh muid
|
abradh sibh
|
abraidís;
abradh siad
|
a n-abradh*
|
abartaí
|
| Futur dépendant
|
abróidh mé;
abród;
abróchaidh mé
|
abróidh tú;
abróir;
abróchaidh tú
|
abróidh sé, sí;
abróchaidh sé, sí
|
abróimid;
abróidh muid;
abróchaimid;
abróchaidh muid
|
abróidh sibh;
abróchaidh sibh
|
abróidh siad;
abróid;
abróchaidh siad
|
a n-abróidh*;
a n-abrós*;
a n-abróchaidh*;
a n-abróchas*
|
abrófar;
abróchar
|
| Conditionnel dépendant
|
abróinn;
abróchainn / n-abróinn‡‡; n-abróchainn‡‡
|
abrófá;
abróchthá / n-abrófᇇ; n-abróchthᇇ
|
abródh sé, sí;
abróchadh sé, sí / n-abródh sé, s퇇; n-abróchadh sé, s퇇
|
abróimis;
abródh muid;
abróchaimis;
abróchadh muid / n-abróimis‡‡; n-abródh muid‡‡; n-abróchaimis‡‡; n-abróchadh muid‡‡
|
abródh sibh;
abróchadh sibh / n-abródh sibh‡‡; n-abróchadh sibh‡‡
|
abróidís;
abródh siad;
abróchadh siad / n-abróidís‡‡; n-abródh siad‡‡; n-abróchadh siad‡‡
|
a n-abródh*;
a n-abróchadh*
|
abrófaí;
abróchaí / n-abrófa퇇; n-abrócha퇇
|
| Subjonctif
|
Présent
|
go n-abra mé;
go n-abrad
|
go n-abra tú;
go n-abrair
|
go n-abra sé, sí
|
go n-abraimid;
go n-abra muid
|
go n-abra sibh
|
go n-abra siad;
go n-abraid
|
—
|
go n-abarthar
|
| Passé
|
dá n-abrainn
|
dá n-abartá
|
dá n-abradh sé, sí
|
dá n-abraimis;
dá n-abradh muid
|
dá n-abradh sibh
|
dá n-abraidís;
dá n-abradh siad
|
—
|
dá n-abartaí
|
* Relative indirecte
† Forme archaïque ou dialectale
‡‡ Forme dépendante utilisée avec une particule entraînant l'éclipse.
