Platonicus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien Πλατωνικός, Platônikós.
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | Platonicus | Platonică | Platonicum | Platonicī | Platonicae | Platonică |
Vocatif | Platonice | Platonică | Platonicum | Platonicī | Platonicae | Platonică |
Accusatif | Platonicum | Platonicăm | Platonicum | Platonicōs | Platonicās | Platonică |
Génitif | Platonicī | Platonicae | Platonicī | Platonicōrŭm | Platonicārŭm | Platonicōrŭm |
Datif | Platonicō | Platonicae | Platonicō | Platonicīs | Platonicīs | Platonicīs |
Ablatif | Platonicō | Platonicā | Platonicō | Platonicīs | Platonicīs | Platonicīs |
Platonicus \Prononciation ?\
- Platonique, de Platon.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- « Platonicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage