Sardonius
Latin modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien Σαρδόνιος, Sardónios (« sarde »).
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | Sardonius | Sardoniă | Sardonium | Sardoniī | Sardoniae | Sardoniă |
Vocatif | Sardonie | Sardoniă | Sardonium | Sardoniī | Sardoniae | Sardoniă |
Accusatif | Sardonium | Sardoniăm | Sardonium | Sardoniōs | Sardoniās | Sardoniă |
Génitif | Sardoniī | Sardoniae | Sardoniī | Sardoniōrŭm | Sardoniārŭm | Sardoniōrŭm |
Datif | Sardoniō | Sardoniae | Sardoniō | Sardoniīs | Sardoniīs | Sardoniīs |
Ablatif | Sardoniō | Sardoniā | Sardoniō | Sardoniīs | Sardoniīs | Sardoniīs |
Sardonius \Prononciation ?\
- Sarde.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes modifier
Dérivés modifier
Références modifier
- « Sardonius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage