Voir aussi : granát

Ancien occitan modifier

Étymologie modifier

Du latin granatus.

Nom commun modifier

granat masculin

  1. Grenat.

Références modifier

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Indonésien modifier

Étymologie modifier

Du néerlandais granaat (« grenade »)

Nom commun modifier

granat \Prononciation ?\

  1. (Armement) Grenade.

Polonais modifier

Étymologie modifier

1. De l'italien granata.
4. Du latin granatus.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif granat granaty
Vocatif granacie granaty
Accusatif granat granaty
Génitif granatu granatów
Locatif granacie granatach
Datif granatowi granatom
Instrumental granatem granatami

granat \ˈɡra.nat\ masculin inanimé

  1. (Botanique) Grenade, fruit du grenadier.
    • Uprawa granatów wymaga ciepłego klimatu.
      La culture des grenades nécessite un climat chaud.
  2. (Par analogie) (Armement) Grenade.
    • Saperzy zabezpieczyli skrzynię granatów z drugiej wojny światowej.
      Les sapeurs ont sécurisé un coffre de grenades de la Seconde Guerre mondiale.
  3. (Colorimétrie) Bleu marine. #000080
    • W konserwatywnej szkole nadal obowiązują błękity i granaty.
      Il y a encore des couleurs azurs et bleu marine dans l'école conservatrice.
  4. (Minéralogie) Grenat.
    • Jacek kupił Adzie na urodziny pierścionek z granatem.
      Jacek a acheté à Ada une bague en grenat pour son anniversaire.

Prononciation modifier

Dérivés modifier

Voir aussi modifier

  • granat sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)  

Suédois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Commun Indéfini Défini
Singulier granat granaten
Pluriel granater granaterna

granat \Prononciation ?\ commun

  1. (Militaire) Grenade.

Dérivés modifier