plene
Espéranto modifier
Étymologie modifier
Adverbe modifier
plene \ˈple.ne\
- Pleinement, complètement, entièrement.
- Neniam estas facile trovi plene kontentigan manieron agi. — (Claude Piron, Gerda malaperis!)
- Il n’est jamais facile de trouver une manière d’agir complètement satisfaisante.
- Neniam estas facile trovi plene kontentigan manieron agi. — (Claude Piron, Gerda malaperis!)
Antonymes modifier
Prononciation modifier
- France (Toulouse) : écouter « plene [Prononciation ?] »