Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du proto-germanique *swimmaną (« nager »), dérivant d'une racine indo-européenne *swem- (« être en mouvement »). À rapprocher de schwimmen en allemand et de to swim en anglais, de sens identique.

Verbe modifier

Présent Prétérit
ik zamel zwom
jij zwemt
hij, zij, het zwemt
wij zwemmen zwommen
jullie zwemmen
zij zwemmen
u zwemt zwom
Auxiliaire Participe présent Participe passé
zijn, hebben zwemmend gezwommen

zwemmen \zweməː\

  1. Nager.
    • Ik ben tot aan de brug gezwommen.
      J'ai nagé jusqu'au pont.
    • Ik heb veel gezwommen.
      J'ai beaucoup nagé.

Notes modifier

Il s'agit d'un verbe de mouvement qui peut donc s'utiliser avec l'auxiliaire zijn s'il y a destination ou l'auxiliaire hebben dans le cas contraire.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

  • Pays-Bas : écouter « zwemmen [zweməː] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « zwemmen [Prononciation ?] »

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]