Anglais modifier

Étymologie modifier

Du latin Timaeus.

Nom propre modifier

Timaeus \Prononciation ?\

  1. Timée.

Voir aussi modifier

  • Timaeus sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)  

Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien Τίμαιος, Tímaios et, plus avant, de τιμάω, timáō (« estimer, honorer »).

Prénom modifier

Cas Singulier
Nominatif Timaeus
Vocatif Timaee
Accusatif Timaeum
Génitif Timaeī
Datif Timaeō
Ablatif Timaeō

Timaeus \Prononciation ?\ masculin

  1. Timée, prénom grec porté, entre autres par :
    1. Un géographe et historien de Sicile
      • Sardiniam ipsam Timaeus Sandaliotim appellavit ab effigie soleae, Myrsilus Ichnusam a similitudine vestigii. contra Paestanum sinum Leucosia est, a Sirene ibi sepulta appellata, contra Veliam Pontia et Isacia, utraeque uno nomine Oenotrides, argumentum possessae ab Oenotris Italiae, contra Vibonem parvae quae vocantur Ithacesiae ab Ulixis specula. — (Pline l’Ancien, Naturalis Historia)
        Timée a appelé la Sardaigne Sandaliotis, à cause de sa ressemblance avec semelle de soulier; Myrsilus, Ichnusa, par comparaison avec l’empreinte laissée par un pied, (ἴχνος). En face du golfe de Paestum est Leucasia, ainsi nommée d’une sirène qui y est ensevelie; en face de Vélie, Pontia et Iscia, toutes deux connues sous le nom commun d’Oenotrides, preuve que l’Italie a été possédée par les Oenotriens ; en face de Vibon, de petites îles appelées Ithacésiennes, à cause de la tour d’Ulysse en ces lieux. — (traduction)
    2. Un philosophe pythagoricien, contemporain de Platon, qui lui consacre un dialogue, le Timaeus.

Références modifier