akcesoraĵo

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : akcesorajxo, akcesorajho

Étymologie

Composé de la racine akcesor (« accessoire »), du suffixe -aĵ- (« chose, dérivé ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	akcesoraĵo \ak.t͡se.so.ˈra.ʒo\	akcesoraĵoj \ak.t͡se.so.ˈra.ʒoj\
Accusatif	akcesoraĵon \ak.t͡se.so.ˈra.ʒon\	akcesoraĵojn \ak.t͡se.so.ˈra.ʒojn\

akcesoraĵo \ak.t͡se.so.ˈra.ʒo\

1. Accessoire, appendice.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Prononciation

• France (Toulouse) : écouter « akcesoraĵo [Prononciation ?] »

Voir aussi

• akcesoraĵo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Bibliographie

• akcesoraĵo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• akcesoraĵo sur le site Reta-vortaro.de (RV)
• Racine "akcesoraĵ-" présente dans la 3a Oficiala Aldono de 1921 (R de l’Akademio de Esperanto).
• Racine "-o" présente dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » ( de l’Akademio de Esperanto).