anavezit
Breton modifier
Forme de verbe modifier
anavezit \ãn(a)ˈveː(z)it\
- Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif du verbe anavezout.
- — Hag e larit, c’hwi, e vestr, n’anavezit ket ar c’hrouadur-mañ ? — (Youenn Drezen, Skol-louarn Veig Trebern III, Éditions Al Liamm, 1974, page 168)
- — Et vous prétendez, vous, son maître, que vous ne connaissez pas cet enfant-ci ?
- — Hag e larit, c’hwi, e vestr, n’anavezit ket ar c’hrouadur-mañ ? — (Youenn Drezen, Skol-louarn Veig Trebern III, Éditions Al Liamm, 1974, page 168)
- Deuxième personne du pluriel de l’impératif de anavezout.