Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien ἀπαρκτἰας, aparktías.

Nom commun modifier

Cas Singulier
Nominatif aparctias
Vocatif aparctiē
Accusatif aparctiēn
Génitif aparctiae
Datif aparctiae
Ablatif aparctiē

aparctias \Prononciation ?\ masculin

  1. (Météorologie) Vent du nord.
    • a meridie auster et ab occasu brumali Africus; notum et Liba nominant. ab occasu aequinoctiali favonius, ab occasu solstitiali corus; zephyrum et argesten vocant. a septentrionibus septentrio, interque eum et exortum solstitialem quilo, aparctias et boreas dicti. — (Pline le Jeune, Naturalis Historia, II)
      les Grecs les appellent Notus et Libs; le Favonius (ouest), venant du coucher du printemps ; le Corus (nord-ouest), du coucher de l’été : Zephyr et Argestes en grec ; le Septentrion (nord), venant du septentrion, et l’Aquilon (nord-est), soufflant entre le précédent et le lever de l’été : Aparctias et Borée en grec. — (traduction)

Synonymes modifier

Références modifier