Anglais modifier

Étymologie modifier

Du latin approbator.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
approbator
\Prononciation ?\
approbators
\Prononciation ?\

approbator \Prononciation ?\

  1. Approbateur.

Synonymes modifier

Latin modifier

Étymologie modifier

Déverbal de approbo (« approuver, donner son assentiment »), dérivé de approbatum, avec le suffixe -tor.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif approbator approbatorēs
Vocatif approbator approbatorēs
Accusatif approbatorem approbatorēs
Génitif approbatoris approbatorum
Datif approbatorī approbatoribus
Ablatif approbatorĕ approbatoribus

approbator \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : approbatrix)

  1. Approbateur.
    • quamvis non fueris suasor et impulsor profectionis meae, adprobator certe fuisti — (Cicéron, Att. 16, 7, 2)

Variantes modifier

Antonymes modifier

Références modifier