armá
Espagnol modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe armar | ||
---|---|---|
Impératif | Présent | |
(vos) armá | ||
armá \aɾˈma\
- Deuxième personne du singulier (vos) de l’impératif de armar.
Kotava modifier
Étymologie modifier
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe modifier
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | armá | armayá | armatá |
2e du sing. | armal | armayal | armatal |
3e du sing. | armar | armayar | armatar |
1re du plur. | armat | armayat | armatat |
2e du plur. | armac | armayac | armatac |
3e du plur. | armad | armayad | armatad |
4e du plur. | armav | armayav | armatav |
voir Conjugaison en kotava |
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- France : écouter « armá [arˈma] »
Références modifier
- « armá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.