Breton modifier

Étymologie modifier

 Composé de armel (« armoire ») et de levr (« livre »).

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
armel-levrioù armelioù-levrioù

armel-levrioù \ˌarmɛl ˈlewrju\ féminin

  1. Bibliothèque (meuble).
    • Met un dra a zo hag a vo diarvar evito : evit ar re a zo o klask brezhoneg yacʼh da lenn e vo talvoudus-dreist kaout Emgann Kergidu war o zaol pe en o armel-levrioù. — (Kenan Kongar, War hent Kergidu, in Al Liamm, no 183, juillet-août 1977, page 315)
      Mais une chose est certaine : pour ceux qui cherchent à lire du bon breton, il sera extrêmement précieux d’avoir Emgann Kergidu sur leur table ou dans leur bibliothèque.
    • Neuze, goude prennañ an nor he doa digoret hag he stagañ gant ur chadenn, e reas din mont e-barzh ur gambr, enni armelioù-levrioù e-leizh. — (Roparz Hemon, Eñvorennoù, Al Liamm, 1998, page 73)
      Alors, après avoir fermé la porte qu’elle avait ouverte et l’avoir attachée avec une chaîne, elle me fit monter dans une chambre qui contenait quantité de bibliothèques.

Références modifier